Z przygodą na ty

johny pisze:

Prot pisze:Nienacki opisujac przezycia erotyczne bohatera , powoduje nieraz zazdrosc czytelnika lub czytelniczki w trakcie czytania , ze ( czytelnik ' czka ) nie bierze w tym udzialu

zbychowiec pisze: Yvonne napisał/a:
W takim razie to bardziej erotyczna książka niż Skiroławki

Jeśli to w ogóle możliwe

Oczywiście, że możliwe. Dla mnie Skiroławki nie są mocno erotyczne. Szczerze mówiąc byłam rozczarowana po lekturze. Spodziewałam się czegoś innego

No, trochę erotyczne są A w każdym razie tak książka była reklamowana w latach 80-tych, co zresztą było przyczyną sukcesu wydawniczego. Może dlatego Nienacki tak rozbudował ten wątek w Dagome Iudex ?

TomaszK pisze:Może dlatego Nienacki tak rozbudował ten wątek w Dagome Iudex ?

Może i tak. Ale IMO przegiął i to mocno.

fragmet recenzji :

Dago to człowiek poważny, żadna tam dusza towarzystwa czy kompan. On jest ponad. Budzi szacunek, jest przywódcą. Do tego jest mądry i świetnie wykształcony. Mówimy tu o czasach powszechnej ciemnoty, a Dago zna świat i włada kilkoma językami.
Sprawa jego stosunku do kobiet to temat drażliwy. Dzisiaj nazwanoby go „macho” co jednak nie jest do końca prawdziwe. On kobiety używa. Ale czy nie takie były to czasy? I czy nie sprawą mężczyzny jest posiadanie jak największej ilości kobiet? W tej materii Dagon ma ogromne osiągnięcia, a zostały one opisane z kunsztem.


Przygody Dagona, aczkolwiek bardzo zajmujące, nie są bynajmniej podstawowym tematem tej książki, która jest dziełem wybitnym. Wielkość dzieła Zbigniewa Nienackiego polega na tym, że w niezwykle atrakcyjny sposób opisuje meandry sprawowania władzy. Czytelnik nie ziewa i nie zasypia, tylko czyta jednym tchem. Nawiasem mówiąc, Zbigniew Nienacki w sposób nietuzinkowy przedstawił swoją wizję powstawania naszego państwa. Jest to wizja nie do końca zgodna z wiedzą podręcznikową, ale za to o wiele ciekawsza.
Aby dla dusz romantycznych książkę uczynić bardziej atrakcyjną, dzieje się tak, że Dagona dopada miłość tak wielka, że mało go nie zabija. Ale czegóż w tej książce nie ma? Pojedynki, Wikingowie, Bizancjum i Roma, wyprawa wojenna z Amazonkami, miłość i zazdrość...


Zbigniew Nienacki kolejny raz przedstawia swoje poglady dotyczące kobiet. Pewnym novum jest ukazanie postaci Astrid, która udowadnia, że miłość może zwyciężyć śmierć, oraz że kobiety w imie lojalności zdolne są do rzeczy zdumiewających.
Interesujące jest, jak Zbigniew Nienacki widział role religii. W książce wiele razy wskazuje na cynizm, w jaki sposób władca manipuluje poddanymi, a za wspólników ma skorumpowanych kapłanów.
Ostatnie i najlepsze dzieło Zbigniewa Nienackiego uczy, daje do myślenia, bulwersuje, a nade wszystko daje rozrywkę tym, którzy książki lubią i książki czytają.

http://www.nienacki.art.pl/r_dagome_iudex.html

oraz inny :

Owszem, wśród ówczesnych Słowian panowała znacznie większa swoboda seksualna niż po wprowadzeniu chrześcijaństwa, z pewnością jednak nie było powszechne kazirodztwo, jak to sugeruje autor. A jeśli takie sytuacje miały miejsce, były surowo karane.




Właśnie fragmenty powieści, które trudno nazwać scenami miłosnymi, a bliżej im do twardego pisanego porno, to element, który wzbudza najwięcej kontrowersji odnośnie powieści. Z tego też względu z pewnością nie jest ona odpowiednia dla nastoletnich czytelników. Wielokrotnie można tu znaleźć sceny gwałtu bądź seksu, przedstawione w sposób mocno naturalistyczny. Są miejscami niesmaczne, ale z drugiej strony czasy, w których toczy się akcja były twarde i brutalne, nie można więc udawać, że takie wydarzenia również nie miały miejsca.




Wspomniałam wcześniej o wpleceniu w fabułę wątków legendarnych czy baśniowych i faktycznie ich nie brakuje, oprócz owego miecza czy niezwykłego pochodzenia Dagona, pojawiają się tu również wieszcze znający dawne tajemne runy, Amazonki, a nawet… smok. Ten ostatni jednak okazuje się czymś znacznie gorszym od kojarzonego z nazwą jaszczura.




Podsumowując, powieść Zbigniewa Nienackiego wzbudza emocje, przyciąga, czasem zniesmacza, z pewnością jednak ma w sobie to „coś”.

http://www.kacikzksiazka.pl/2016/04/dag ... nacki.html

Powoli w moich oczach ta książka wchodzi na wyżyny! Upadek Dagona, jego zmartwychwstanie i dies irae to absolutne Mistrzostwo! Ale żeby nie było to co czytałem do tej pory to i tak dla innych pisarzy niedostępne Himalaje!

johny, skończyłeś?

Ja planuję wziąć tę książkę na delegację. Tam będę miała ciszę i spokój w hotelu i będę mogła się delektować

Kończę! Dzisiaj w Biedrze kupiłem Lalkę. ładne wydanie za 20,99 PLN

johny pisze:Kończę! Dzisiaj w Biedrze kupiłem Lalkę.

A mi się wydawało johny, że Ty masz dwóch synów??

johny pisze:Kończę! Dzisiaj w Biedrze kupiłem Lalkę. ładne wydanie za 20,99 PLN

O, super!
To będziemy czytali prawie razem, jeśli zaczniesz po Dagome

Powoli kończę swoją przygodę z olbrzymami.

Przed chwilą skończylem! Super! Więcej później.

Parę dni temu skończyłem lekturę teraz kilka słów refleksji na temat tej książki. Czyta się bardzo ciężko, szczególnie na początku. Mnogość imion, dziwnych nazw tak duża, że ciężko to wszystko ogarnąć. Ale z każdą kolejną stronicą jest zdecydowanie lepiej. Powoli wchodzimy w buty Dago Piastuna i zaczynamy się z nim utożsamiać i trzymać za niego kciuki. Nie jest to kryształowa postać. Dago jest bezwzględny, brutalny a jego miecz często ocieka krwią... Jakoś specjalnie jednak te negatywne cechy nie przeszkadzają bo zdajemy sobie sprawę z tego, że gdyby on nie postępował w taki sposób to z nim tak by postąpiono. W pewnym momencie jego historia schodzi na plan dalszy i skupia się na losie jego synów. Okazało się, że był to jednak celowy zabieg autora po to tylko aby przejść do genialnego finału. Najbardziej właśnie utkwiły mi w pamięci te momenty, w którym Dago pozornie jest na dnie... W książce są dwa takie momenty i dla mnie to jest absolutne mistrzostwo. Zresztą tak jak pisałem wcześniej, cała książka jest bardzo dobra i prezentuje poziom nieosiągalny dla innych ale te dwa momenty z niesamowitym końcem dominują.
Dagome Iudex to także - pomimo olbrzymiej ilości scen nieskrępowanego sexu - opowieść o prawdziwej, czasem trudnej miłości i przyjaźni. W pewnym momencie Dago uświadamia sobie kogo naprawdę kochał i kto był jego prawdziwym przyjacielem.
Zawsze ciekawiło mnie co było przed Mieszkiem i jak to wszystko się zaczęło... I Nienacki daje nam fajną, ciekawą wersję tej historii.
Ta książka to de facto podręcznik tego jak dojść do władzy i co trzeba zrobić aby tę władzę utrzymać. Dla mnie jest ona bardzo aktualna w dzisiejszych czasach.
Polecam wszystkim aby przemogli się i przebrnęli przez te kilkaset stron bo naprawdę warto!

zbychowiec pisze:

johny pisze:Polecam wszystkim aby przemogli się i przebrnęli przez te kilkaset stron bo naprawdę warto!

Gratuluję wytrwałości
Czy podzielasz zdanie Nienackiego, że to jego najlepsza książka?

Nie, raczej jednak nie.

Coś z czasów Dagome...
https://superhistoria.pl/zwyciezcy/5995 ... zka-I.html

Jak wspomniałem w innym temacie nagrałem I tom książki "Dagome Iudex". Kończę powoli obrabianie trzech ostatnich rozdziałów. Na pewno udostępnię wszystkie jak będą gotowe.
A na dobry początek gdyby ktoś chciał to zapraszam do posłuchania pierwszego rozdziału:

Zbigniew Nienacki - "Dagome iudex", Tom I - "Ja, Dago", rozdział 1 - "Vindos"

Czesio1 pisze:Jak wspomniałem w innym temacie nagrałem I tom książki "Dagome Iudex".

I mówiłeś na głos te wszystkie świństwa?

Mysikrólik pisze:

Czesio1 pisze:Jak wspomniałem w innym temacie nagrałem I tom książki "Dagome Iudex".

I mówiłeś na głos te wszystkie świństwa?

Wiesz co? Włożyłem sobie watę do uszu żeby tego nie słyszeć

Gdyby ktoś chciał posłuchać kolejnego rozdziału "Dagome iudex" to zapraszam:

Zbigniew Nienacki - "Dagome iudex", Tom I - "Ja, Dago", rozdział 2 - "Zely"

Próbowałem to czytać, ale po dwóch rozdziałach dałem spokój.

Von Dobeneck pisze:Próbowałem to czytać, ale po dwóch rozdziałach dałem spokój.

Może ze słuchaniem pójdzie Ci lepiej?

Czesio1 pisze:

Von Dobeneck pisze:Próbowałem to czytać, ale po dwóch rozdziałach dałem spokój.

Może ze słuchaniem pójdzie Ci lepiej?

Może, tylko że niektórzy mają taki tembr, że wolałbym usłyszeć diabła. To był żart. Zaznaczę, bo nie wiadomo. kto się przejmie.

Von Dobeneck pisze:Próbowałem to czytać, ale po dwóch rozdziałach dałem spokój.

A widzisz Dobek, ja tak za pierwszym razem miałem. Za drugim poszło i nie żałuję! Książka jest świetna!

Von Dobeneck pisze: Może, tylko że niektórzy mają taki tembr, że wolałbym usłyszeć diabła. To był żart. Zaznaczę, bo nie wiadomo. kto się przejmie.

No sorki Dobek, mistrzem czytania to ja nie jestem ale staram się jak mogę.
Zresztą, dla mnie to fajna przygoda.

Zapraszam do posłuchania trzeciego rozdziału "Dagome iudex":

Zbigniew Nienacki - "Dagome iudex", Tom I - "Ja, Dago", rozdział 3 - "Herim"

I jeszcze czwarty rozdział "Dagome iudex":

Zbigniew Nienacki - "Dagome iudex", Tom I - "Ja, Dago", rozdział 4 - "Tyrfing"
 

Czesio, Ty naprawdę tyle nagrałeś?

Yvonne pisze:Czesio, Ty naprawdę tyle nagrałeś?

Tak. Ale to jeszcze nie wszystkie rozdziały które mam

Zapraszam do posłuchania jeszcze trzech kolejnych rozdziałów "Dagome iudex":

Zbigniew Nienacki - "Dagome iudex", Tom I - "Ja, Dago", rozdział 5 - "Szczek"

Zbigniew Nienacki - "Dagome iudex", Tom I - "Ja, Dago", rozdział 6 - "Druzo"

Zbigniew Nienacki - "Dagome iudex", Tom I - "Ja, Dago", rozdział 7 - "Zyfik"

Zapraszam na kolejne rozdziały powieści "Dagome Iudex". To już cały Tom I.

Zbigniew Nienacki - "Dagome iudex", Tom I - "Ja, Dago", rozdział 8 - "Hlodr"

Zbigniew Nienacki - "Dagome iudex", Tom I - "Ja, Dago", rozdział 9 - "Lestk"

Zbigniew Nienacki - "Dagome iudex", Tom I - "Ja, Dago", rozdział 10 - "Gedan"

Zbigniew Nienacki - "Dagome iudex", Tom I - "Ja, Dago", rozdział 11 - "Popiołowłosy"

Zbigniew Nienacki - "Dagome iudex", Tom I - "Ja, Dago", rozdział 12 - "Bazyli"

Zbigniew Nienacki - "Dagome iudex", Tom I - "Ja, Dago", rozdział 13 - "W kraju Kwen"

Zbigniew Nienacki - "Dagome iudex", Tom I - "Ja, Dago", rozdział 14 - "Karloman"