Z przygodą na ty

Jeżeli już okazało się, że mamy na forum osobę mówiąca po rosyjsku, pora wrócić do pomysłu poszukiwania źródeł inspiracji Nienackiego przy pisaniu książki “Pozwolenie na przywóz lwa”. Jak wszyscy zgodnie stwierdzają, jest to jedna z najmniej popularnych książek w serii, ale i tak powinien ją przeczytać każdy fan “Pana Samochodzika”.
W książce, bohater powołuje się na wizytę w redakcji gazety “Dalnyj Wostok” w Chabarowsku, a nawet podaje że spotkał się jej redaktorem, Nikołajem Rogalem. Bazując na tych informacjach napisaliśmy list do redakcji tego pisma, ktore ukazuje sie do dzisiaj, prosząc o informację, czy w numerach z 1958 roku lub archiwach redakcji, są jakieś wzmianki na temat wizyty Nienackiego. W imieniu redaktor Aleksandry Nikołaszyny, odpisał nam Wiktor Iwanowicz Remizowski, redaktor Działu Esejów i Publikacji.

Niestety nie władam językiem polskim, chociaż jestem wnukiem polsko-rosyjskiego rewolucjonisty, Włodzimierza Trzaskowskiego. Próbowałem się sam uczyć języka, ale nie starczyło cierpliwości. Zabieram się (jeśli się zabiorę ?) za napisanie książki o swoich przodkach. Materiał już zebrałem.
Na polecenie Redaktora Naczelnego czasopisma „Dalnyj Wostok”, szczegółowo przejrzałem numery czasopisma z roku 1958 i 1959. Rzeczywiście w tym okresie redaktorem naczelnym był Mikołaj Mitrofanowicz Rogal. Żadnych śladów o Zbigniewie Nienackim niestety nie udało się odnaleźć. W internecie jest natomiast dużo materiałów o Ałbazinie i Nikiforze Czernichowskim.
Życzę wszystkiego dobrego

Trochę nas to zawiodło i dalsze kontakty zostały przerwane. Później Nietajenko obejrzał zbiór pamiątek po Nienackim w muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie i jedynymi pamiątkami z Syberii, były widokówki z Chabarowska i innych tamtejszych miast. Być może Nienacki dostał je od kogoś, albo nawet kupił w Moskwie, bo gdyby rzeczywiście był na Dalekim Wschodzie Rosji, należałoby się spodziewać innych, liczniejszych pamiątek, takich jak zdjęcia, bilety, miejscowe broszury.
Być może Nienacki pojechał wtedy tylko do Moskwy, o jego wyprawie do Związku radzieckiego wspomina któryś z jego biografów. W artykule który poprzedził wydanie “Pozwolenia na przywóz lwa”, Nienacki wspomina, że dużo czasu spędził w Moskwie w Zarządzie Związku Pisarzy ZSRR, przy ulicy Worowskiego 52. Myślę, ze można tam napisać i poprosić o poszukanie w tamtejszych dokumentach, jakichś śladów pobytu Nienackiego. Ja podejmuję się zredagowania listu.
Babie Lato – co o tym sądzisz ?

TomaszK pisze:Myślę, ze można tam napisać i poprosić o poszukanie w tamtejszych dokumentach, jakichś śladów pobytu Nienackiego. Ja podejmuję się zredagowania listu.
Babie Lato – co o tym sądzisz ?

Oczywiście, z wielką ochotą pomogę.
Skrobnij zarys listu, a ja się zajmę resztą.
Mam nawet plan- ciągle utrzymuję kontakt z rosyjskimi wykładowcami, myślę więc, że pomogą mi w ustaleniu np. siedziby tego związku (obawiam się, że wiele mogło się zmienić), czy osób, do których możemy się zwrócić z prośbą o pomoc.
Poza tym Rosjanie są chętni do pomocy, szczególnie w sprawach takich, jak ta.
Tu byłabym spokojna- na pewno możemy liczyć na życzliwość.

Widzę Tomaszu, że mimo wszystko by Cię tam ciągnęło.

Pogoda jak lubisz , prognoza na jutro -28, odczuwalna -40.

Zimno.
Związek Pisarzy ZSRR w 1991 roku rozpadł się na dwie organizacje – “Союз российских писателей” i “Союзом писателей России”. Ten drugi, jak sprawdziłem w Wikipedii, jest bardziej narodowy i mieli jakiś wielki skandal w 2006 roku. Za to ten pierwszy, nie dość że piszą o sobie, że gromadzą twórców demokratycznych, to jeszcze mają siedzibę przy ulicy o podobnej nazwie jak napisał Nienacki - Поварская 52. Ten pierwszy jest przy ulicy Komsomolskiej. Myślę, że trzeba napisać do tych z ulicy Powarskiej.

Nie zaszkodzi napisać do tych i do tych. Nie wiadomo, jak się archiwaliami podzielili.
Jutro zarzucę nasz temat wykładowcy literatury rosyjskiej, może trafię na jakiś kontakt bliższy.

Broda jest. Przeżyje.


Kibicuje z całego serca.

"Narodowy" w Rosji, to coś zupełnie sprzecznego z doktryną obecnej władzy. Tu trzeba być ostrożnym, bo są ruchy narodowe prokremlowskie (be) i ruch narodowy (słowiański), który wyczynów Kremla nie popiera.
Także jestem za pisaniem do obu stowarzyszeń.
Raz kozie śmierć

Tam jest jeszcze coś takiego Российский союз писателей

I jest jeszcze coś takiego

Международное Сообщество Писательских Союзов России и стран СНГ a właściwie teraz Международное Сообщество Писательских Союзов.
Ostatni szef Związku Pisarzy ZSRR Timur Pułatow przeszedł właśnie do tej organizacji.

Proponuję taki tekst :

Piszmy z Polski, w imieniu forum internetowego poświęconego polskiemu pisarzowi Zbigniewowi Nienackiemu, który zmarł w 1994 roku. Zbigniew Nienacki (właściwie Zbigniew Nowicki) pisał przede wszystkim książki dla młodzieży, a uznanie zdobył serią książek o historyku tropiącym zagadki z przeszłości „Pan Samochodzik”. W latach 70-tych był emitowany w Związku Radzieckim serial na podstawie jednej z jego książek „Samochodzik i Templariusze". Pisał też powieści dla dorosłych czytelników, na język rosyjski zostały przetłumaczone m.in.: „Worek Judaszów” (1964), „Laseczka i tajemnica” (1967), „Raz w roku w Skiroławkach” (1991).
W 1961 roku Nienacki wydał książkę pt. „Pozwolenie na przywóz lwa”, której bohater podróżuje na Daleki Wschód aby zdobyć informacje o Ałbazinie, pierwszej rosyjskiej osadzie nad Amurem, w której w XVII wieku żył Polak, Nikifor Czernichowski. Nienacki opisując podróż swojego współczesnego bohatera, podał tak wiele szczegółów, że na pewno musiał tu być osobiście. Pisze, że wiele dni spędził w Moskwie w zarządzie związku Pisarzy ZSRR, gdzie m.in. spotkał pisarzy Michaiła Swietłowa i Basilija Ławrentowicza Kulemina. Później Nienacki opisuje przelot do Chabarowska, gdzie z kolei spotkał się z redaktorem miesięcznika Daleki Wschód Mikołajem Mitrofanowiczem Rogalem, i pisarzem Andriejem Priszwinem. Zwróciliśmy się do miesięcznika Dalnyj Wostok z prośbą o poszukanie w archiwum informacji o domniemanej wizycie naszego pisarza, ale jak nas poinformowano, nie udało się odnaleźć żadnych śladów po Zbigniewie Nienackim.
Nasze forum internetowe http://www.pansamochodzik.org.pl gromadzi miłośników książek Zbigniewa Nienackiego, w bardzo różnym wieku. Poszukujemy źródeł informacji i inspiracji wykorzystywanych przez naszego ulubionego pisarza w jego twórczości. I dlatego zwracamy się do was z prośbą o sprawdzenie, czy w archiwum Związku Pisarzy ZSRR nie pozostały jakieś ślady pobytu Zbigniewa Nienackiego. Był to 1958 rok, prawdopodobnie jesień, bo jak pisał autor, Amur miał wkrótce zamarznąć.
Będziemy wdzięczni za wszelkie informacje na ten temat.

TomaszK, melduję przyjęcie zlecenia!
Od jutra zaczynam działać.
Proszę być dobrej myśli.

Tu można ściągnąć rosyjskie tłumaczenia książek Nienackiego. http://www.many-books.org/auth/6638/nenatskiy_zbignev Jest "Wyspa Złoczyńców", "Nowe przygody Samochodzika", "Skiroławki", "Wielki Las", "Laseczka i tajemnica".
Dziekuję Ci Babie Lato. Wiedziałem że mozna polegać na osobie o takim imieniu.

Co do klawiatury rosyjskiej (wyczytałem w innym temacie), to ja używam tego:

http://www.rusofil.pl/cyrylica/

Czasem udaje mi się coś po rosyjsku napisać, czasem nawet ktoś odpisze, ale generalnie, niestety, język wywietrzał z mojej głowy. Choć do dziś trzymam w szufladce listy sprzed 20-25-ciu lat od pewnej panny z Sewastopola, z którą korespondowałem przez kilka ładnych lat

TomaszK, utknęłam na tłumaczeniu nazwisk
Basilija już rozszyfrowałam (powinno być Wasilija), dlatego się upewnię co do nazwisk Mikołaja Mitrofanowicza Rogala i Andrieja Priszwina - czy tak te nazwiska wyglądały po przetłumaczeniu, czy sami to przełożyliśmy?
I jeszcze Wikipedia rosyjska podaje mi inne daty tłumaczeń na rosyjski książek Nienackiego - trzymamy się Twojej wersji? Czy traktujemy to jako szczegół, nad którym pochylimy się przy innej okazji?

Babie_Lato pisze:Mikołaja Mitrofanowicza Rogala

http://publ.lib.ru/ARCHIVES/R/ROGAL%27_ ... _N.M..html

OK, donoszę, że wstępnie zadanie wykonane.
Poszły maile do: "Союз российских писателей” i “Союзом писателей России".
Przy czym skłaniam się do wersji TomaszKa, że poszukujemy w tym pierwszym związku.

Teraz czekamy.
A jeśli będą milczeć- ponowię pytanie. Do skutku

Pisownię nazwisk proponuję taką jak w Wikipedii i rosyjskim internecie, bo Nienacki przekręcał. O Rogalu napisał tylko "N. Rogal", resztę ustaliłem w internecie, podobnie jak daty wydania książek. W rosyjskiej Wikipedii są daty wydania książek w Polsce a nie w Rosji.

Prawdę mówiąc chciałem jeszcze poprawić te listy przed wysłaniem, właśnie pod kątem dat i tytułów.

TomaszK pisze:Prawdę mówiąc chciałem jeszcze poprawić te listy przed wysłaniem, właśnie pod kątem dat i tytułów.

Poprawiłam przed wysłaniem i daty i tytuły.
Pan będzie spokojny

TomaszK pisze:W rosyjskiej Wikipedii są daty wydania książek w Polsce a nie w Rosji.

Pozwolę się nie zgodzić.

Np:
Worek Judaszów (1961; в русском переводе — Операция «Хрустальное зеркало», 1966, в антологии «Библиотека приключений в пяти томах. Том 3»)

Podniesienie (1963; в русском переводе — Пробуждение, 1964, в антологии «Современная польская повесть»)

Laseczka i tajemnica (1963; в русском переводе — Трость с секретом, 1991—1992, журнал «Пульс»)


Proszę mi nie rzucać kłód pod nogi, bo się speszę i do reszty zwątpię w swoje możliwości!

Trzymam kciuki za rychłą odpowiedź.

Nietajenko pisze:Trzymam kciuki za rychłą odpowiedź.

Będę informować niezwłocznie, kiedy tylko ktoś się odezwie.

Babie_Lato pisze:

TomaszK pisze:W rosyjskiej Wikipedii są daty wydania książek w Polsce a nie w Rosji.

Pozwolę się nie zgodzić.

Zwracam honor. Zaskoczyło mnie Twoje tempo.
Ale "Skiroławki" wydali jeszcze przed nami, bo w 1966 roku

TomaszK pisze: Zwracam honor. Zaskoczyło mnie Twoje tempo.
Ale "Skiroławki" wydali jeszcze przed nami, bo w 1966 roku

To Rosja. Tego umysłem nie obejmiesz

Ale poszperałam w ich bibliotekach i faktycznie, to "Skiroławki" wydane były w magazynie "Puls": журнал "Пульс" 1991-1992 гг.

Faktycznie jestem jeszcze bardzo naiwna i wierzę w to,co przeczytam w internetach. Szczególnie, gdy się to kryje pod szyldem Wikipedii.

Ale doczytałam i inną ciekawostkę, dla odmiany na stronach ukraińskich- tam wydano aż dwie przetłumaczone PS : "Острів злочинців" oraz "Нові пригоди Самоходика"

Niestety nie znalazłam jeszcze autora ilustracji, ale warto sobie 'przeturlać', żeby pooglądać ukraińskie wydanie.

Нові пригоди Самоходика


Острів злочинців

Chyba wezmę się za wyszukiwanie ilustracji w innych obcojęzycznych wydaniach. Ciekawe, jak wehikuł przedstawiano

No i jak tam Babie Lato, nie odpowiadają ? Jak wysyłaliśmy pytanie do "Dalnego Wostoka", to odpowiedzieli po tygodniu. Faktem jest, ze odpowiedzieli, że nic nie znaleźli.

TomaszK pisze:No i jak tam Babie Lato, nie odpowiadają ? Jak wysyłaliśmy pytanie do "Dalnego Wostoka", to odpowiedzieli po tygodniu. Faktem jest, ze odpowiedzieli, że nic nie znaleźli.

Niestety, milczą. Jutro przechodzę do planu B.
Założyłam, że może ich biurokracja zadziała na naszą korzyść, więc wydrukuję listy i wyślę tradycyjną pocztą.
Oni będą musieli je zarejestrować i może ktoś się zajmie tematem.
Czekam też na odpowiedź od swojej byłej wykładowczyni literatury ros. - może mieć tam kontakty.

Babie_Lato pisze:Niestety, milczą. Jutro przechodzę do planu B.
Założyłam, że może ich biurokracja zadziała na naszą korzyść, więc wydrukuję listy i wyślę tradycyjną pocztą.

Dobry pomysł. Jeżeli są spadkobiercą "Związku Pisarzy ZSRR", to pewnie rzeczywiście są skostniałą instytucją i maili nie czytają

Ojej? Babie_Lato mówisz po rosyjsku? Fiu, fiu! Podobno to teraz w Polsce modne? No nie mogę ie na Kościelsko doczekać! Tyle atrakcji,

Brunhilda pisze:Podobno to teraz w Polsce modne?

Z naciskiem na podobno.

Brunhilda pisze:Ojej? Babie_Lato mówisz po rosyjsku? Fiu, fiu! Podobno to teraz w Polsce modne? No nie mogę ie na Kościelsko doczekać! Tyle atrakcji,

Nie wiem, czy modne, na pewno poszukiwane. W 'byznesach' przede wszystkim.

Nie wiem, ilu ludzi uczy się tego języka, by czytać Bułhakowa w oryginale
To chyba mniej modne, jak i samo czytanie w sobie