Z przygodą na ty

Ja już widzę poprawnie

Dzięki, Zbychowiec.

Ja odgrzeje sobie Znaczy Kapitana i Szamana Morskiego. Zainspirowały mnie te książki do pewnego projektu.

Yvonne pisze:Ja już widzę poprawnie

Dzięki, Zbychowiec.

Już się napiłaś?
Ja mam nadal na boku.

Teraz tak, jest w pionie.

6 grudnia rano znalazłam w bucie prezent od Mikołaja
Dzięki temu mogłam zacząć literackie wprowadzanie się w świąteczny nastrój, co bardzo lubię.

"Cicha 5" to zbiór siedmiu opowiadań, z założenia w klimacie świątecznym.
Cechą wspólną wszystkich opowieści jest miejsce, w którym mieszkają ich bohaterowie, a jest nim stara kamienica przy uliczce Cichej 5.
Każde z nich zostało napisane przez inną autorkę. I, jak to z opowiadaniamni bywa, są wśród nich lepsze i gorsze.
Nawet nie zdziwiłam się, że najgorsze są opowiadania Małgorzaty Kalicińskiej i Katarzyny Bondy.
Od dawna uważam, że te panie pisać nie potrafią i nie powinny. Lektura ich opowiadań tylko mnie w tym utwierdziła.
Pozostałe opowiadania przeczytałam z przyjemnością. Niektóre mnie rozbawiły, inne wzruszyły, jeszcze inne zaintrygowały.
Zwłaszcza ostatnie opowiadanie pióra Magdaleny Witkiewicz, wlało dużo otuchy w moje serce i utwierdziło w wierze, że dobre anioły istnieją naprawdę.

Kolejna przeczytana przeze mnie książka w klimacie świątecznym, to "Boże Narodzenie w Lost River" Fannie Flagg.

To bardzo sympatyczna historia pewnego jegomościa, który pewnego dnia dowiaduje się, że jest śmiertelnie chory na płuca i zostało mu niewiele życia ...
Lekarz zaleca mu wyjazd na okres zimowy z zimnego Chicago w cieplejsze miejsce.
Trafia do małego miasteczka Lost River nad brzegiem malowniczej rzeki, gdzie klimat jest łagodny, ludzie mili, a przyroda piękna.
Bohater z dnia na dzień coraz bardziej wsiąka w tamte strony, zaprzyjaźnia się z mieszkańcami miasteczka, pomaga pewnej dziewczynce oraz ... odkrywa swój uśpiony dotąd talent.

Więcej nie zdradzę.
Zachęcam do przeczytania tej miłej i optymistycznej historii.

Yvonne pisze:Kolejna przeczytana przeze mnie książka w klimacie świątecznym, to "Boże Narodzenie w Lost River" Fannie Flagg.

To bardzo sympatyczna historia pewnego jegomościa, który dowiaduje się, że jest śmiertelnie chory na płuca i zostało mu niewiele dni ...
Lekarz zaleca mu wyjazd na okres zimowy z zimnego Chicago w cieplejsze miejsce.
Trafia do małego miasteczka Lost River nad brzegiem malowniczej rzeki, gdzie klimat jest łagodny, ludzie mili, a przyroda piękna.
Bohater z dnia na dzień coraz bardziej wsiąka w tamte strony, zaprzyjaźnia się z mieszkańcami miasteczka, pomaga pewnej dziewczynce oraz ... odkrywa swój uśpiony dotąd talent.

Więcej nie zdradzę.
Zachęcam do przeczytania tej miłej i optymistycznej historii.

Kiedy Ty Yvonne czytasz te wszystkie książki? :shock: :shock: :shock:

Czesio1 pisze:Kiedy Ty Yvonne czytasz te wszystkie książki?

Wtedy, kiedy Ty robisz wino, smaluszek i ogóreczki
Mniam ... Zgłodniałam, jak sobie wyobraziłam Twoją spiżarnię

Yvonne pisze:

Czesio1 pisze:Kiedy Ty Yvonne czytasz te wszystkie książki?

Wtedy, kiedy Ty robisz wino, smaluszek i ogóreczki
Mniam ... Zgłodniałam, jak sobie wyobraziłam Twoją spiżarnię

Właśnie zauważyłem, że smaluszek mi się skończył.
Ale ogóreczków i winka jest ci u mnie dostatek.

Yvonne pisze:Wtedy, kiedy Ty robisz wino, smaluszek i ogóreczki

Co to smaluszek ?

TomaszK pisze:

Yvonne pisze:Wtedy, kiedy Ty robisz wino, smaluszek i ogóreczki

Co to smaluszek ?

Takie białe coś do ogóraska

Wiem, że trochę czasu od świąt już minęło, ale akurat teraz przeczytałam książkę, o której muszę napisać

Jakiś czas temu czytałam piękną, wzruszającą, a przede wszystkim prawdziwą historię o pewnym starszym Amerykaninie, który jako wolontariusz opiekuje się w szpitalu noworodkami. Jest takim oddziałowym „przytulaczem”. Spędza czas z dziećmi, które z jakichś powodów nie mogą jeszcze wrócić do domu.
Pamiętam, jakie wrażenie zrobiła na mnie ta historia.

Okazuje się, że nie tylko na mnie.

Pisarka Natasza Socha zainspirowała się tą historią tworząc niesamowicie piękną historię, o której opowiada jej książka „Pokój kołysanek”.
Głównym bohaterem tej książki jest osiemdziesięciopięcioletni Joachim, który jest takim właśnie przytulaczem na oddziale wcześniaków w szpitalu w Poznaniu. Poznajemy go w grudniu 2015 roku i śledzimy przez 24 dni, aż do Wigilii.
Joachim przytula maleńkie dzieci i opowiada im historie. Są to głównie jego wspomnienia z podróży, ale od czasu do czasu wkradają się w nie również elementy jego prywantych losów.
Historii przerwanej, niedokończonej oraz niezapomnianej.
Z rozdziału na rozdział dowiadujemy się o niej więcej. Razem z Joachimem podróżujemy w przeszłość, do lat pięćdziesiątych XX wieku, kiedy to przez przypadek czy przeznaczenie trafił do domu dziecka „Koraliki” prowadzonego przez dwie przedsiębiorcze panie ...
Następnie przez karty książki przewijają się dzieci z tego właśnie domu, wspólnie przeżyte przygody, którymi wypełnione były dwa wspólnie spędzone lata.
Przyznam, że dawno żadna książka mnie tak nie wzruszyła.
Natasza Socha potrafi bowiem snuć piękne historie, a robi to w taki sposób, że chwyta czytelnika za serce. Pisze o sprawach oczywistych, pisze o nich prosto, ale absolutnie nie banalnie.
Historia Joachima bardzo mnie poruszyła, a tajemnice odkrywane powoli sprawiły mi wielką przyjemność.