Zagadka - bohater literacki

[Yvonne]

Ktoś ma pomysł na zagadkę?

[Hertel]

Ja mogę spróbować zadać

Anu dawaj

[Anna]

Zylby sobie szczesliwie, zaopatrzony w to co lubil najbardziej, w towarzystwie ktore chyba mu odpowiadalo (jesli nie gatunkowo, to przynajmniej "opiekunkowo"); gdyby nie dosc koszmarne sasiedztwo.

Przedstawiciele tegoz, mocno sie probowali wszystkim, zamieszkujacym razem z moim bohaterem owa kraine mlekiem i miodem plynaca, we znaki.
Ale wszystko sie dobrze skonczylo...
Sadze, ze wielu czytelnikow forum chcialoby zyc w tamtych czasach...

Przepraszam, WAs wszystkich, ale ja na prawde nie wyrabiam z czasem, polowa potomstwa zdaje mature (egz. sa przez caly rok szkolny, a zajecia dodatkowe lekcje nawet w niedziele). Mam dosc, szczerze mowiac...

[Yvonne]

Anna znów się nie pojawia, zatem nie wiemy, czy Zbychowiec odgadł zagadkę czy nie.
Szkoda, żeby wątek był zablokowany.

Niniejszym odblokowuję, a do zagadki Anny wrócimy, jak tylko wróci jej autorka.

Nowa zagadka:

Mój bohater ważył się na rzecz niebywale trudną.
Pomagało mu w tym pewne ciastko.

Kto to?

[Yvonne]

Czy to książka dla dzieci? młodzieży?

Nie dla dzieci.
Dla młodzieży już prędzej.
Ale raczej dla osób dorosłych.

[TomaszK]

Alicja w Krainie Czarów. A ta rzecz niezwykle trudna, to przejście kilkunastoletniej osoby przez drzwi wielkości książki.

[Yvonne]

Alicja w Krainie Czarów. A ta rzecz niezwykle trudna, to przejście kilkunastoletniej osoby przez drzwi wielkości książki

Nie, to nie Alicja.
Jak wspomniałam wcześniej, to książka raczej dla osób dorosłych.

Podpórka zatem:

Mój bohater ważył się na rzecz niebywale trudną.
Pomagało mu w tym pewne ciastko o damskim imieniu.
W całej powieści ani razu nie pada imię mojego bohatera.

[TomaszK]

Pomagało mu w tym pewne ciastko o damskim imieniu.

Szarlotka ? Gdzie bohater zajadał się szarlotką

[Yvonne]

Yvonne napisał/a:
Pomagało mu w tym pewne ciastko o damskim imieniu.

Szarlotka ? Gdzie bohater zajadał się szarlotką

Tomaszku, nie znam kobiety o imieniu Szarlotka, ale może w Krakowie jakaś jest

Natomiast imię, o jakie chodzi w mojej zagadce, jest Ci bardzo, bardzo bliskie

[Czesio1]

Tomaszku, nie znam kobiety o imieniu Szarlotka, ale może w Krakowie jakaś jest

Yvonne, a przypomnij mi proszę kto jest autorem komiksów o przygodach Jonki, Jonka i Kleksa?

[Yvonne]

Yvonne napisał/a:

Tomaszku, nie znam kobiety o imieniu Szarlotka, ale może w Krakowie jakaś jest

Yvonne, a przypomnij mi proszę kto jest autorem komiksów o przygodach Jonki, Jonka i Kleksa?

Nie mam pojęcia, bo kompletnie tego nie znam

[TomaszK]

Yvonne napisał/a:

Tomaszku, nie znam kobiety o imieniu Szarlotka, ale może w Krakowie jakaś jest

Yvonne, a przypomnij mi proszę kto jest autorem komiksów o przygodach Jonki, Jonka i Kleksa?

Nie mam pojęcia, bo kompletnie tego nie znam

Szarlotta Pawel, o ile pamiętam. Ale mi chodziło raczej o Charlotte i jakąś francuska książkę.

Że niby Beata ?

[Czesio1]

Nie mam pojęcia, bo kompletnie tego nie znam

Nie znasz komiksów o Kleksie??? :shock: :shock: :shock: :shock: :shock:

Szarlotta Pawel, o ile pamiętam.

Dokładnie to chyba Szarlota Pawel.

[Yvonne]

Że niby Beata ?

Z dwóch bliskich Ci imion żeńskich wybrałeś akurat nie to, które powinieneś

[Yvonne]

Yvonne napisał/a:

Nie mam pojęcia, bo kompletnie tego nie znam

Nie znasz komiksów o Kleksie???

Nie znam.
Znam tylko Akademię Pana Kleksa

[TomaszK]

No to z kobiet zostaje jeszcze moja córka Magda, wiem że są takie ciastka magdalenki. A teraz internet...

No nie, to jest literatura spoza moich możliwości ! Z takiej dawnej klasyki literatury pięknej obcej, to czytałem może Ulissesa, Moby Dicka i niewiele więcej. No ale dobra, znam odpowiedź: Chodzi o magdalenki, które dla bohatera "W poszukiwaniu straconego czasu" Marcela Prousta, były źródłem natchnienia.

[Yvonne]

No ale dobra, znam odpowiedź: Chodzi o magdalenki, które dla bohatera "W poszukiwaniu straconego czasu" Marcela Prousta, były źródłem natchnienia.

Dokładnie tak!
Chodziło mi o bohatera książki "W poszukiwaniu straconego czasu", którego nie znamy z imienia.

Brawo Tomaszek! Tak czułam, że Cię tymi magdalenkami naprowadzę na właściwy trop

Twoja kolej.

[TomaszK]

Będę ambitny i nawiążę do jednej z niewielu książek które czytałem - pochodzących z wysokiej półki do której należała także poprzednia zagadka.

Szczegół anatomiczny będący przejawem klątwy za pewien grzech. Książka to wielopokoleniowa saga, dziejąca się z dala od Polski, ale pada w niej nazwa „Kraków”.

[Yvonne]

Szczegół anatomiczny będący przejawem klątwy za pewien grzech. Książka to wielopokoleniowa saga, dziejąca się z dala od Polski, ale pada w niej nazwa „Kraków”.

Trudne
Nic mi nie świta nawet.

[TomaszK]

A prawdę mówiąc liczyłem właśnie na Ciebie.

Książka ta jest wymieniana w kilku zestawieniach, typu "100 najważniejszych książek".

[Yvonne]

Sagi, których akcja dzieje się daleko od Polski i które przyszły mi na myśl, to na przykład "Grona gniewu" Steinbecka lub "Sto lat samotności" Marqueza.
Bo już saga "Buddenbrookowie" napisana przez Tomasza Manna dzieje się w Niemczech, więc chyba nie aż tak daleko?

Niestety, żadnej z nich nie czytałam.

[Yvonne]

Trochę poszukałam i widzę, że wątek klątwy jest w "Stu latach samotności", ale nie wiem, kto tam jest głównym bohaterem i o kogo chodzi Tomaszkowi.

Czy ktoś czytał?
Ja przyznaję, że próbowałam, ale nie przebrnęłam. Strasznie mnie ten Marquez znudził.
Natomiast Steinbecka muszę kiedyś wreszcie przeczytać

[TomaszK]

Masz ci los, jak mawiał Kubuś Puchatek. Dopiero teraz zauważyłem, że tytuł tego tematu, to "bohater", a odpowiedź na moją zagadkę nie wiąże się z konkretnym bohaterem. Rzeczywiście chodzi o "Sto lat samotności", Yvonne ma zaliczone połowicznie, ale musi jeszcze podać o jaki szczegół anatomiczny chodzi.
Nie czytałaś tego, a czytałaś Prousta ? Ja czytałem to w czasach studenckich i książkę uznałem za genialną.

[Yvonne]

Według Wikipedii: "Osadę zakłada kilka rodzin, na których czele stoją José Arcadio Buendía i Urszula Iguarán, małżeństwo kuzynów, którzy pobrali się pełni złych przeczuć i obaw z powodu swego pokrewieństwa i przekazywanej w rodzinie opowieści, zgodnie z którą ich dzieci mogą mieć świńskie ogony".

świńskie ogony? Już samo to odrzuciłoby mnie od tej powieści

Nie czytałaś tego, a czytałaś Prousta ?

Przyznam Ci się, że Prousta również nie czytałam całego. Mam wszystkie tomy, ale kiepskie wydanie pisane małą czcionką. Może kiedyś zmierzę się z całością.

[TomaszK]

Według Wikipedii:świńskie ogony? Już samo to odrzuciłoby mnie od tej powieści

Zgadza się, zadajesz.
Czytałem tę książkę na pierwszym roku studiów i w podręczniku anatomii był rysunek takiej właśnie anomalii, ogona u człowieka, dlatego to zapamiętałem.
Autorem książki jest Kolumbijczyk, ale jedna z bohaterek, zakonnica, umiera w "którymś klasztorze, w Krakowie". Książka tak mnie zafascynowała, że przeczytałem kontynuację "Jesień patriarchy".

[Yvonne]

Zagadka:

Odzyskanie szczęścia zawdzięczała swojemu imieniu. Gdyby nosiła inne, zapewne nie zostałaby wybrana.

Kto to?

[Yvonne]

Na pewno wiecie kto to, ale dam podpórkę:

Odzyskanie szczęścia zawdzięczała swojemu imieniu. Gdyby nosiła inne, zapewne nie zostałaby wybrana.
Gdy jej ukochany zobaczył ją po raz pierwszy, niosła kwiaty.

[Yvonne]

Kolejna podpórka:

Odzyskanie szczęścia zawdzięczała swojemu imieniu. Gdyby nosiła inne, zapewne nie zostałaby wybrana.
Gdy jej ukochany zobaczył ją po raz pierwszy, niosła kwiaty.
Odgrywała ważną rolę na pewnym balu ubrana jedynie w ... medalion.

No teraz dla tych, co czytali powinno być już jasne

[Mysikrólik]

Czyżby Małgorzata?

[Yvonne]

Czyżby Małgorzata?

No pewnie, że to ona!
Moja ulubiona bohaterka literacka. Lekko zezująca wiedźma z wielką miłością do Mistrza w sercu
Gdyby nie miała na imię Małgorzata, nie zostałaby wybrana przez Wolanda na królową balu. Zawsze wybierał kobietę o tym imieniu.
A gdyby nie została królową balu, zapewne nigdy nie odzyskałaby swojego mistrza ...
Chociaż kto wie? Kto wie?

Brawo Mysikróliku!
Twoja kolej.