Z przygodą na ty

Dziwne, że nikt jeszcze nie zamieścił swoich wrażeń po lekturze tej książki. Ja na razie przeczytałem 1/4 i jakieś te wrażenia są dziwne. Po 1/4 Wielki las podobał mi się bardziej.

Ja jestem zadeklarowaną fanką tej książki. Największe zaskoczenie literackie w życiu.

panna Monika pisze:Ja jestem zadeklarowaną fanką tej książki. Największe zaskoczenie literackie w życiu.

Podpisuję się

A ja mam w planach odświeżenie sobie tej książki bo warto.

Ja wracałam wielokrotnie. I nawet Kędziorek przeczytał i mu się podobało. A on nie czytuje beletrystyki. A zarówno odkrycie jak i nabycie tej książki zawdzięczam Yvonne.

A ja bardzo chetnie przeczytam! Czy dostane ja gdzies na internetach w pdfie?

Ja na razie za bardzo nie kumam o czym ta książka jest. Mam nadzieję, ze się to wyjaśni dalej.

panna Monika pisze:Ja wracałam wielokrotnie. I nawet Kędziorek przeczytał i mu się podobało. A on nie czytuje beletrystyki. A zarówno odkrycie jak i nabycie tej książki zawdzięczam Yvonne.

To co panno Moniko, ustawiamy tę książkę w kolejce po kanonie jako pierwszą do nagrania forowego audiobooka?

Także moja ulubiona książka po samochodziku.

Las mi się podobał, Siroławki jeszcze przede mną.

Czesio1 pisze: To co panno Moniko, ustawiamy tę książkę w kolejce po kanonie jako pierwszą do nagrania forowego audiobooka?

Jestem za, chociaż nie wiem jak miałabym przeczytać co pikantniejsze fragmenty i zachować powagę. Jeszcze bardziej popieram ukończenie kanonu. Do czego, rzecz jasna, zamierzam się przyłączyć. Już pokonałam koszmarny kilkutygodniowy katar i liczę na to, że po powrocie z nart nagram "Uroczysko".

panna Monika pisze: Jeszcze bardziej popieram ukończenie kanonu.

Ukończymy panno Moniko, damy radę.

panna Monika pisze: Jestem za, chociaż nie wiem jak miałabym przeczytać co pikantniejsze fragmenty i zachować powagę.

O tym samym pomyślałem.

johny pisze:Ja na razie za bardzo nie kumam o czym ta książka jest. Mam nadzieję, ze się to wyjaśni dalej.

Johny, to jest taka mazurska epopeja. Coś jak Chłopi Reymonta, ino odnosi się do mojego regionu.

Zaczyna moi się podobać ta książka! A scena stawiania krzyża na cmentarzu rozwaliła mnie!

O tak, stawianie krzyża pierwsza klasa. A topienie cieśli Sewruka nie było fajne?

panna Monika pisze:O tak, stawianie krzyża pierwsza klasa. A topienie cieśli Sewruka nie było fajne?

No, też niczego sobie!

Też uważam, że topienie Sewruka to jedna z lepszych scen Opisana jest bardzo realistycznie, podejrzewam, że zdarzyła się napradę. Ciekawe czy Nienacki był przy tym, czy tylko mu opowiedzieli ?

Dla mnie to nie realizm, a surrealizm. Ale może źle kombinuję, może gdzieś tak było?
W rankingu scen w "Skiroławkach" dla mnie numerem jeden pozostaje odkrycie skarbu przez kowala Malawkę. O szczegółach nie piszę, bo nie wiem czy johny już dobrnął.

panna Monika pisze: O szczegółach nie piszę, bo nie wiem czy johny już dobrnął.

Nie dobrnął!

TomaszK pisze:Też uważam, że topienie Sewruka to jedna z lepszych scen Opisana jest bardzo realistycznie, podejrzewam, że zdarzyła się napradę. Ciekawe czy Nienacki był przy tym, czy tylko mu opowiedzieli ?

Też się nad tym zastanawiałem.

Dla mnie w Skiroławkach świetne jest wszystko poza osobą mordercy.
Pamiętam, że byłam bardzo rozczarowana, jak się okazało, kto zabijał

Yvonne pisze:Dla mnie w Skiroławkach świetne jest wszystko poza osobą mordercy.
Pamiętam, że byłam bardzo rozczarowana, jak się okazało, kto zabijał

Może napiszmy johny'emu, kto zabijał, żeby nie przeżył rozczarowania.

panna Monika pisze:

Yvonne pisze:Dla mnie w Skiroławkach świetne jest wszystko poza osobą mordercy.
Pamiętam, że byłam bardzo rozczarowana, jak się okazało, kto zabijał

Może napiszmy johny'emu, kto zabijał, żeby nie przeżył rozczarowania.

Nieeeeeeeeee....

Skończyłem wczoraj. Długo czytałem a to o czymś świadczy. Niestety nie podzielam opinii większości, że książka jest świetna. Owszem są momenty genialne ale i są dłużyzny, może własnie dlatego nie raz nie chciało mi się sięgać do tableta. Nierówność to własnie chyba główna jej cecha. Zapamiętam ją raczej nie jako całość ale zlepek pewnych scen choćby tej, o której pisała Panna Monika. Ja nie rozczarowałem się osobom zabójcy. Dziwiłbym się gdyby był to ktoś pokroju Johna Doe z Siedem. W tej konwencji to osadzenie postaci jest według mnie jak najbardziej na miejscu.
No i na koniec, Nienacki musiał mieć bezdyskusyjnie jaką obsesją na tle seksu! Nie jestem pruderyjny ale w pewnych momentach było tego dla mnie za dużo (w przeciwieństwie do Samochodzików gdzie jest tego za mało ) i było to zbyt nachalne i wulgarne.

Moja ocena: 6,5/10

johny pisze:No i na koniec, Nienacki musiał mieć bezdyskusyjnie jaką obsesją na tle seksu! Nie jestem pruderyjny ale w pewnych momentach było tego dla mnie za dużo (w przeciwieństwie do Samochodzików gdzie jest tego za mało ) i było to zbyt nachalne i wulgarne.

No popatrz, jak to można różnie odbierać.
Ja uważam przeciwnie - po tym, jak słyszałam, że to była najbardziej erotyczna powieść PRL-u, nastawiłam się na nie wiadomo co (opisy nasycone seksualnością, erotyczne sceny, wyuzdanie wyglądające z każej stronicy), a tymczasem ... nie znalazłam tego. I nawet byłam trochę rozczarowana
Moim zdaniem seksu tam niewiele. Dużo więcej ludzkich namiętności, niekoniecznie cielesnych. I dużo prawdy o człowieku i jego słabościach. Piękna przypowieść o losie ludzkim.

Moja ocena to zdecydowane 10/10

Yvonne pisze:Ja uważam przeciwnie - po tym, jak słyszałam, że to była najbardziej erotyczna powieść PRL-u, nastawiłam się na nie wiadomo co (opisy nasycone seksualnością, erotyczne sceny, wyuzdanie wyglądające z każej stronicy), a tymczasem ... nie znalazłam tego.

Trudno, żeby każda kartka książki była o tym!

Dla mnie ta książka to 12/10.
Jezeli chodzi o seks, który na ogół mi w książkach przeszkadza, tutaj doprowadzony jest w opisach do mimentu zobojętnienia czytelnika. Przy czym jak dla mnie to nie erotyka, ale czysta fizjologia.
Ale oczywiście w tej książce urzeka mnie coś zupełnie innego - chociażby wspaniałe opisy, humor, genialne momentami dialogi (jak chociażby rozmowa, w której leśniczy powołuje się na imperatyw kategoryczny).

panna Monika pisze: Przy czym jak dla mnie to nie erotyka, ale czysta fizjologia.

Zgadzam się!

panna Monika pisze:Ale oczywiście w tej książce urzeka mnie coś zupełnie innego - chociażby wspaniałe opisy, humor, genialne momentami dialogi

Tak zgadzam się też, ale jednak w mojej opinii to ma czemuś służyć a w wielu momentach cała para szła w gwizdek, nie liczyła się treść a forma.
Po lekturze poczytałem trochę recenzji na Lubimy czytać i posłużę się jedną z nich, która dokładnie oddaje me wrażenia, zresztą punktacja była podobna:

Czytała się długo.. I niejednostajnie. No właśnie - to mnie bardzo w niej zdziwiło, że w jeden rozdział wczytywałam się z zapartym tchem, a innego nie dało się inaczej "załatwić" jak tylko po łepkach, poświęcając niektórym fragmentom jedynie spojrzenie.

Nigdy nie miałem zamiaru tej pozycji przeczytać ale teraz powoli zmieniam zdanie. Już sama wasza dyskusja powoli mnie przekonuje.