Z przygodą na ty

Ciekaw jestem , czy ktoś z forowiczów zna temat.

tak, widziałam jak się projektuje i drukuje

Obecnie pracuję w kilkuosobowej firmie zajmującej się produkcją zestawów wzbogacających plastikowe modele do sklejania produkowane przez duże firmy (Tamiya, Trumpeter itp). Jeden zestaw składa się z reguły z elementów odlewanych z żywicy, elementów metalowych toczonych na tokarkach oraz elementów fototrawionych na cienkich blaszkach. Prototypy drukujemy metodą DLP. Samym procesem drukowania zajmuje się kolega. Ja przygotowuję projekty i modele do drukarki 3D, a potem zajmuję się też produkcją masową (przygotowuję formy z silikonu i robię odlewy żywiczne).

MASTER MODEL

Konfiturek pisze:produkcją zestawów wzbogacających

Tyyy, napisz coś więcej, ciekawe to.

W zasadzie niewiele tu można powiedzieć. Ot, firma gdzieś na Dalekim Wschodzie wypuszcza na rynek modelarski zestaw do sklejania okrętu. Pewne rzeczy traktują po macoszemu. Czy to z braku materiałów, czy też czasu. No to wypełniamy tą lukę. Bo modelarze czasami chcieliby zrobić coś dokładniej, a nie każdy potrafi zrobić to samemu.

Firma, którą założył mój kolega, zaczynała wiele lat temu. Miał w domu tokarkę i produkował jedynie elementy toczone z metalu. Kilka lat temu spotkaliśmy się przypadkiem gdzieś na mieście. Od słowa do słowa i zasiliłem zespół (ja zawsze specjalizowałem się w okrętach, a on w samolotach) i rozszerzyliśmy asortyment o elementy odlewane z żywicy. Dzięki temu, zamiast np. samych luf, wypuszczamy na rynek całe podzespoły będące zamiennikami "pudełkowych" elementów modelu.

Dla przykładu. Tak w modelach francuskich okrętów "Dunkierque" i "Strasbourg" wyprodukowanych przez firmę HobbyBoss wygląda działo treningowe kalibru 90mm. Taki sobie kilkumilimetrowy glutek:



Materiałów do tego elementów jak na lekarstwo. Rysunków żadnych. Kilka fotek w branżowej literaturze:







Miałem odpuścić już temat, gdy znalazłem na Youtubie fragment starej kroniki filmowej ukazującej kurtuazyjną wizytę francuskich okrętów w Wielkiej Brytanii. Wystarczyło jedno dobre ujęcie kamerzysty i miałem już podstawę do swojej twórczości



Najpierw powstaje projekt 2D, którego zadaniem jest określenie kształtu i wymiarów elementu.



Potem próbuję to jakoś pokazać w 3D. Na tym etapie trzeba uwzględnić ograniczenia drukarki 3D (nie wydrukujemy elementów wielkości mniejszej od rozdzielczości drukarki). Staram się jedynie wyeksponować najbardziej charakterystyczne elementy (często nieco je przewymiarowując). Porównanie modelu wirtualnego z dostępnymi materiałami zdjęciowymi są ostatecznym testem.







Potem rusza produkcja. Najpierw wykonuję z silikonu formę-negatyw elementu wydrukowanego na drukarce 3D. Forma służy mi do masowej produkcji odlewów z żywicy. W międzyczasie powstają na tokarkach elementy z metalu. Jeśli jest taka potrzeba, podwykonawca robi nam elementy trawione kwasem z cienkiej blaszki. Potem zostaje już tylko spakowanie tego w cały zestaw i sprzedanie go

http://master-model.pl/product/sm-350-102.html

A modelarz sam wybierze, czy chce skleić model w całości z pudełka, czy też wykorzystać nasze zamienniki.

Fantastyczny pomysł ale trzeba mieć do tego dryg, obserwacja, wyszukanie no i umiejętność zaprojektowania. Szacunek.

Trzeba przyznać, że firma wyrobiła sobie przez te wszystkie lata renomę. Odbiorcy praktycznie na całym świecie (99% produkcji na eksport). Wokół pandemia, a tu nie wyrabiam się z robotą. Ludzie siedzą w domu, to więcej sklejają

zapytałem , bo młody zaczął się tym interesować.

Dobrze , bo bedzie miał z kim wymieniać się dośwaidczeniem.