: 15 maja 2018, 10:52
Mimo, iż poniższy artykuł zmieszczony został w związku z premierą na łamach Płomyka książki w odcinkach "Pan Samochodzik i Zagadki Fromborka" to jednak więcej dowiadujemy się z niego na temat inspiracji do " Nowych przygód Pana Samochodzika". Artykuł pochodzi z 1971 r.:
PAN SAMOCHODZIK ZAWITAŁ DO PŁOMYKA
Już na następnych stronicach rozpoczynamy druk nowej powieści Zbigniewa Nienackiego, autora znanych Wam zapewne powieści przygodowych, których bohaterem jest sympatyczny pan Tomasz, zwany też Panem Samochodzikiem. Zanim jednak wpadniecie w wir niezwykłych przygód pragniemy umożliwić Wam zawarcie bliższej znajomości z Autorem. Tak się szczęśliwie złożyło, że możemy tego dokonać, drukując list jednego z entuzjastów powieści Zbigniewa Nienackiego oraz obszerną na ten list odpowiedź Autora. Zainteresuje ona pewnie wszystkich przyjaciół Pana Samocbodzika, a więc i przyjaciół Pana Nienackiego.
DO AUTORA
przygód Pana Samochodzika
pisze Andrzej Łukasiewicz.
Szanowny Panie!
Jestem uczniem VIII klasy Szkoły Podstawowej nr 12 w Szczecinie. Przeczytałem ,,Uroczysko" i bardzo mi się spodobało. Poszukałem następnych Pana książek, aż dojechałem po kolei do "Nowych przygód Pana Samochodzika". Muszę szczerze przyznać, że bardzo przypadły mi one do gustu. Postanowiłem do Pana napisać i zapytuję, czy te przygody to fakty autentyczne, czy fikcja literacka mam na myśli także samochód?
Chciałbym spytać jeszcze, czy ,,Tomasz"; to Pan?
Mieszkam w szczecińskiej dzielnicy Rodjuchy. To właściwie taka pół wioska. Od nas do centrum miasta jest około 15 km. Do Puszczy Bukowej 1 km. Pokrywa ona łagodnie zbocza Gór Bukowych, na których stoi nasz dość obszerny dwurodzinny dom. W okolicy jest sporo ciekawych obiektów, częściowo pozostałości po hitlerowskich wycofujących się wojskach, a także grodziska prehistoryczne itp. Roztaczam przed Panem te widoki myśląc o tym, że gdyby Pan nie miał żadnych planów na wakacyjne miesiące na urlop, to proszę przyjechać. Decyzja uzgodniona z rodzicami. Może przy okazji powstałaby jakaś nowa ciekawa książka.
ODPOWIED¬ p. Zbigniewa Nienackiego:
Drogi Kolego!
List Twój sprawił mi ogromną przyjemność. Cieszę się, że podobają Ci się te książki, serdecznie dziękuję Ci za zaproszenie do odwiedzin Puszczy Bukowej. Tak, to bardzo interesujące okolice i być może w przyszłości umieszczę tam akcję którejś ze swych nowych powieści dla młodzieży. Teraz w innym kierunku "wyruszył" wehikuł pana Tomasza.
Ukończyłem właśnie pracę nad powieścią pt. "Pan Samochodzik i zagadki Fromborka";, której druk rozpoczyna właśnie "Płomyk";, a przystąpiłem do pisania nowej książki - tym razem Pan Tomasz wyjeżdża do Francji, nad Loarę. W jednym z tamtejszych wspaniałych starych zamków dzieją się dziwne sprawy... W tej nowej powieści napotykamy starych bohaterów kapitana Petersena i Karen z Pana Samochdzika i templariuszy. Spełnię więc życzenie Czytelników, którzy w listach prosili mnie, abym znowu ukazał te postacie.
Jeśli polubiłeś pana Tomasza z moich książek, to może polubisz również jego nowe filmowe wcielenie. Po "Wyspie złoczyńców", która została sfilmowana, tym razem na warsztacie filmowym znajdą się: "Pan Samochodzik i templariusze" oraz "Niesamowity dwór". Powstaje dziesięcioodcinkowy serial telewizyjny. Jeśli się spodoba, być może zekranizowane zostaną również "Nowe przygody pana Samochodzika", bo i o tym się myśli.
Pytasz mnie w liście, czy kanwę dla mojej powieści stanowi fikcja literacka, czy też zostały w nich opisane wydarzenia prawdziwe. Zapytujesz również, czy to ja jestem Panem Samochodzikiem.
Zacznę od ostatniego pytania. Nie, nie jestem Panem Samochodzikiem. Ale staram się do niego upodobnić, postępować tak jak on. Mamy jednak pewną cechę wspólną: lubimy przygody.
W powieściach moich opisanych zostało wiele przygód, które albo ja sam przeżyłem, albo mi je ktoś opowiedział. Oczywiście, uległy one literackiej "obróbce", wzbogaciła je moja fantazja i wyobraźnia. Jednym słowem: w moich książkach fikcja literacka przeplata się z rzeczywistością i tworzy jedną całość.
Dla przykładu, opowiem Ci, jak powstały "Nowe przygody Pana Samochodzika". Otóż od kilku już lat posiadam dom na Mazurach, we wsi Jerzwałd nad jeziorem Jeziorak. Tutaj zresztą powstają moje książki. Mam żaglówkę, motorówkę i od wczesnej wiosny wiele czasu spędzam na wodzie. Poznałem to ogromne jezioro, zwiedziłem jego wyspy, zatoki, urocze zakamarki. Zetknąłem się z wieloma turystami, wędkarzami, przeżyłem sporo ciekawych przygód,
a wśród nich spotkanie z bandą łobuziaków, która zakłócała spokój nad jeziorem. To właśnie tej bandzie łobuziaków wypowiedziała walkę społeczność harcerska z jednego z licznych obozów rozsianych nad Jeziorakiem. To ja sam pewnego dnia odkryłem na jednej z wysepek ślady zabitej i skradzionej owcy, która należała do mojego sąsiada, rybaka p. Plity. Zawiadomiłem go o odkryciu i wspólnie wyruszyliśmy na poszukiwanie sprawców kradzieży. I tak powstała fabuła powieści o bandzie Czarnego Franka, o Marcie, o "kapitanie Nemo" i jego ślizgaczu. A więc znowu fikcja przeplotła się z rzeczywistością.
Wracając jednak do Twego zaproszenia do Puszczy Bukowej, jeszcze raz chcę Ci za nie podziękować. Twój pomysł, aby skierować tam wehikuł Tomasza, jest rzeczywiście ponętny. Wiele słyszałem i trochę czytałem o tej puszczy i jej zagadkach, o tajemniczym Jeziorze Szmaragdowym, o ukrytych w lesie hitlerowskich bunkrach i dziwnych salach z masońskimi znakami. Tak, w Puszczy Bukowej pan Tomasz czułby się w swoim żywiole.
Ale to wszystko sprawa przyszłości
Dziś, ściskam Cie serdecznie z pozdrowieniem Zbigniew Nienacki
PAN SAMOCHODZIK ZAWITAŁ DO PŁOMYKA
Już na następnych stronicach rozpoczynamy druk nowej powieści Zbigniewa Nienackiego, autora znanych Wam zapewne powieści przygodowych, których bohaterem jest sympatyczny pan Tomasz, zwany też Panem Samochodzikiem. Zanim jednak wpadniecie w wir niezwykłych przygód pragniemy umożliwić Wam zawarcie bliższej znajomości z Autorem. Tak się szczęśliwie złożyło, że możemy tego dokonać, drukując list jednego z entuzjastów powieści Zbigniewa Nienackiego oraz obszerną na ten list odpowiedź Autora. Zainteresuje ona pewnie wszystkich przyjaciół Pana Samocbodzika, a więc i przyjaciół Pana Nienackiego.
DO AUTORA
przygód Pana Samochodzika
pisze Andrzej Łukasiewicz.
Szanowny Panie!
Jestem uczniem VIII klasy Szkoły Podstawowej nr 12 w Szczecinie. Przeczytałem ,,Uroczysko" i bardzo mi się spodobało. Poszukałem następnych Pana książek, aż dojechałem po kolei do "Nowych przygód Pana Samochodzika". Muszę szczerze przyznać, że bardzo przypadły mi one do gustu. Postanowiłem do Pana napisać i zapytuję, czy te przygody to fakty autentyczne, czy fikcja literacka mam na myśli także samochód?
Chciałbym spytać jeszcze, czy ,,Tomasz"; to Pan?
Mieszkam w szczecińskiej dzielnicy Rodjuchy. To właściwie taka pół wioska. Od nas do centrum miasta jest około 15 km. Do Puszczy Bukowej 1 km. Pokrywa ona łagodnie zbocza Gór Bukowych, na których stoi nasz dość obszerny dwurodzinny dom. W okolicy jest sporo ciekawych obiektów, częściowo pozostałości po hitlerowskich wycofujących się wojskach, a także grodziska prehistoryczne itp. Roztaczam przed Panem te widoki myśląc o tym, że gdyby Pan nie miał żadnych planów na wakacyjne miesiące na urlop, to proszę przyjechać. Decyzja uzgodniona z rodzicami. Może przy okazji powstałaby jakaś nowa ciekawa książka.
ODPOWIED¬ p. Zbigniewa Nienackiego:
Drogi Kolego!
List Twój sprawił mi ogromną przyjemność. Cieszę się, że podobają Ci się te książki, serdecznie dziękuję Ci za zaproszenie do odwiedzin Puszczy Bukowej. Tak, to bardzo interesujące okolice i być może w przyszłości umieszczę tam akcję którejś ze swych nowych powieści dla młodzieży. Teraz w innym kierunku "wyruszył" wehikuł pana Tomasza.
Ukończyłem właśnie pracę nad powieścią pt. "Pan Samochodzik i zagadki Fromborka";, której druk rozpoczyna właśnie "Płomyk";, a przystąpiłem do pisania nowej książki - tym razem Pan Tomasz wyjeżdża do Francji, nad Loarę. W jednym z tamtejszych wspaniałych starych zamków dzieją się dziwne sprawy... W tej nowej powieści napotykamy starych bohaterów kapitana Petersena i Karen z Pana Samochdzika i templariuszy. Spełnię więc życzenie Czytelników, którzy w listach prosili mnie, abym znowu ukazał te postacie.
Jeśli polubiłeś pana Tomasza z moich książek, to może polubisz również jego nowe filmowe wcielenie. Po "Wyspie złoczyńców", która została sfilmowana, tym razem na warsztacie filmowym znajdą się: "Pan Samochodzik i templariusze" oraz "Niesamowity dwór". Powstaje dziesięcioodcinkowy serial telewizyjny. Jeśli się spodoba, być może zekranizowane zostaną również "Nowe przygody pana Samochodzika", bo i o tym się myśli.
Pytasz mnie w liście, czy kanwę dla mojej powieści stanowi fikcja literacka, czy też zostały w nich opisane wydarzenia prawdziwe. Zapytujesz również, czy to ja jestem Panem Samochodzikiem.
Zacznę od ostatniego pytania. Nie, nie jestem Panem Samochodzikiem. Ale staram się do niego upodobnić, postępować tak jak on. Mamy jednak pewną cechę wspólną: lubimy przygody.
W powieściach moich opisanych zostało wiele przygód, które albo ja sam przeżyłem, albo mi je ktoś opowiedział. Oczywiście, uległy one literackiej "obróbce", wzbogaciła je moja fantazja i wyobraźnia. Jednym słowem: w moich książkach fikcja literacka przeplata się z rzeczywistością i tworzy jedną całość.
Dla przykładu, opowiem Ci, jak powstały "Nowe przygody Pana Samochodzika". Otóż od kilku już lat posiadam dom na Mazurach, we wsi Jerzwałd nad jeziorem Jeziorak. Tutaj zresztą powstają moje książki. Mam żaglówkę, motorówkę i od wczesnej wiosny wiele czasu spędzam na wodzie. Poznałem to ogromne jezioro, zwiedziłem jego wyspy, zatoki, urocze zakamarki. Zetknąłem się z wieloma turystami, wędkarzami, przeżyłem sporo ciekawych przygód,
a wśród nich spotkanie z bandą łobuziaków, która zakłócała spokój nad jeziorem. To właśnie tej bandzie łobuziaków wypowiedziała walkę społeczność harcerska z jednego z licznych obozów rozsianych nad Jeziorakiem. To ja sam pewnego dnia odkryłem na jednej z wysepek ślady zabitej i skradzionej owcy, która należała do mojego sąsiada, rybaka p. Plity. Zawiadomiłem go o odkryciu i wspólnie wyruszyliśmy na poszukiwanie sprawców kradzieży. I tak powstała fabuła powieści o bandzie Czarnego Franka, o Marcie, o "kapitanie Nemo" i jego ślizgaczu. A więc znowu fikcja przeplotła się z rzeczywistością.
Wracając jednak do Twego zaproszenia do Puszczy Bukowej, jeszcze raz chcę Ci za nie podziękować. Twój pomysł, aby skierować tam wehikuł Tomasza, jest rzeczywiście ponętny. Wiele słyszałem i trochę czytałem o tej puszczy i jej zagadkach, o tajemniczym Jeziorze Szmaragdowym, o ukrytych w lesie hitlerowskich bunkrach i dziwnych salach z masońskimi znakami. Tak, w Puszczy Bukowej pan Tomasz czułby się w swoim żywiole.
Ale to wszystko sprawa przyszłości
Dziś, ściskam Cie serdecznie z pozdrowieniem Zbigniew Nienacki
Oczywiście współczesnemu, a nie temu sprzed 30 lat. Kto z nas (zwłaszcza mieszkających gdzieś na prowincji) wtedy liczył, że spotka _jakiegokolwiek_ pisarza?
